Generator na układzie scalonym LTC1799, mostkowy układ pomiarowy oraz dwa przyrządy pomiarowe – i można stroić anteny w paśmie 1,3..30,0 MHz. Przyrząd wzorowany jest na dwóch konstrukcjach: F6BQU i SQ7JHM – układy są dokładnie opisane na stronach autorów.

Przyrząd może służyć do strojenia anten lub jako generator. Sygnał (prostokątny) można pobrać z jednego z gniazd wyjściowych. Zamontowane są dwa różne gniazda, aby nie szukać przejściówek. Pasmo, w celu łatwiejszego strojenia w dolnym zakresie, zostało podzielone na dwie części. Wyboru dokonuje się lewym przełącznikiem. Poza określeniem częstotliwości rezonansowej anteny, można zmierzyć jej oporność. Funkcja przydatna przy strojeniu innych anten niż dipole otwarte, które mają zwykle 50 omów. Wyboru dokonuje się przełącznikiem centralnym. Zamiast stałego opornika 50 omów, wstawiony jest wtedy potencjometr. Można mierzyć oporność anten w zakresie do 450 omów.

Analizator wyposażony jest w dwa najczęściej stosowane gniazda antenowe: BNC i UC1. Gniazda pracują równolegle, bez konieczności przełączania. Rozwiązanie takie umożliwia rezygnację ze złącza przejściowego. Ponieważ poziom sygnału zmienia się z częstotliwością, warto zmontować sztuczne obciążenie (najwygodniej na wtyku BNC) o wartości odpowiadającej dopuszczalnemu SWR (np. 150 omów), aby przy jego pomocy wyznaczyć wychylenie miernika przy założonej częstotliwości. Bezindukcyjny opornik można też zamontować wewnątrz urządzenia i załączać go np. przyciskiem.

Kalibrację można też przeprowadzić za pomocą sztucznego obciążenia 50 omów, a wychylenie miernika przy dopuszczalnym SWR sprawdzić, ustawiając na tę oporność centralny potencjometr.